Read more
Kapiland küllerinden doguyor...
Miyase Sertbarutun yüzbinleri etkisi altina alan Kapiland serisinin dördüncü halkasi Kapilandin Külleri, insan eliyle mahvedilen bir dünyada, küllerinden dogup filizlenmeye calisan yeni bir uygarligin izini sürüyor.
Kurguyla gercegin kesistigi distopik bir evrende gecen bu sürükleyici roman, devrimler, kümelesmis topluluklarin yönetimi, küresel tarim politikalarindaki degisim ve yapay zeka gibi güncel konulara temas ediyor; maddenin dördüncü halinin bilinc oldugunu animsatiyor.
Her bir cildi bagimsiz olarak da okunabilen Kapiland kitaplari, ezber bozan kurgusunun satir aralarinda insanin doga ile iliskisini elestirel bir bakisla sorguluyor, gencleri gezegenimize sahip cikmaya ve haksizliklara karsi tek yürek olmaya cagiriyor.
Yil 2050... Nükleer kiyamet sonrasinda dünya, küllerinden dogup yeniden hayat buluyor. Varligini devam ettirebilen bir avuc insan topragi isleyerek canlilik yaratma gayretinde olsa da, cekirgeden insana, bugdaydan balinaya her türlü organizmayi var edebilen biyoteknolojik bir sistem, insanin gezegeni tekrardan tahrip edebilecegi gercegini savunuyor. Tam da bu kaygi verici öngörü yüzünden, insan türü yok olma tehdidi ile karsi karsiya kaliyor. Dostluklari yillar boyunca pek cok zorlukla sinanan Mehtap ve Marjinalin yollari da ilk kez bu konuda ayrisiyor. Ciftcileri ve Magmacilari fikr catismaya sürükleyen bu düzenden, iki yapay zeka temsilcisi Loob ve Ribyonak da nasibini aliyor. Basit yasamsal haklar ve var olma cabasi icindeki kümelesmis toplumlarin yeni bir uygarlik kurma ümidiyle attiklari temeller derinden sarsiliyor. Peki ama, filizlenmekte olan bu yeni dünya düzeni, eskisinden ne gibi izler ve farkliliklar tasiyacak
Miyase Sertbarut Kapilandin Küllerinde, dünyadaki her seyin kendi hizmetinde oldugu varsayimiyla yanlis bir yola sapan günümüz insanin karsilasacagi hazin sona, kaniksanmis toplumsal gerceklikler üzerinden serh koyuyor.
Canlilarin esit haklara sahip oldugunu hatta cansiz varliklarin dahi ayni bicimde hayat haklari olabilecegini dile getiren roman, insanligin geldigi tükenmislik caginda yeni bir uygarlik icin ayni yollardan gidilmemesine ve benzer hatalara düsülmemesine iliskin düsündürüyor.
