Read more
Konustugumuz dil benden evvel onun dili. Ev, Isa, bira, usta sözcükleri onun agzinda ve benim agzimda nasil da baska Ben bu sözcükleri bir ruh huzursuzluguna kapilmadan ne konusabilirim ne de yazabilirim. Onun böylesine tanidik ve böylesine yabanci dili benim icin daima sonradan edinilmis bir söyleyis olarak kalacak. Sesim koyda tutuyor onlari. Ruhum, onun dilinin gölgesinde kendisini yiyip bitiriyor.
Ruhu, Joyceun hem en kiymetli varligi hem de edebiyatinin sonsuz konusudur. Öyle ki 1900 senesinde kaleme aldigi A Brillant Career Parlak Bir Meslek adli ilk tiyatro oyununu hayatimin ilk gercek eserini kendi ruhuma adiyorum diye yazar. Elinizdeki roman icinse Yeatse, Ruhun hareketlerini yansitacak kadar akici bir üslup yakalayabilirim der gene ruhudur üslubunu sekillendiren. Ruhunu, kendi köküne ait olmayan Ingilizcenin gölgesinden gene Ingilizce araciligiyla kurtaracaktir Joyce. Joyceca bir Ingilizceyi kesfedisidir iste elinizdeki bu roman. Hal böyleyken, Joyceca bir Türkceyle cevrilmeye gayret edilmistir.
