Read more
Ksi¿¿ka ta omawia wzajemne oddziäywanie decentralizacji i integracji narodowej w Indonezji, w szczególno¿ci w Riau, na wczesnym etapie okresu reform. Po upadku re¿imu Nowego Zakonu w Soeharto w 1998 r. Riau, ze swoimi bogatymi zasobami naturalnymi, by¿o jedn¿ ze znacz¿cych prowincji, która domagäa si¿ decentralizacji (autonomii regionalnej) lub w inny sposób d¿¿y¿a do niepodleg¿o¿ci, oddzielaj¿c si¿ od Zjednoczonego Pästwa Republiki Indonezji. W ramach Ruchu Niepodleg¿o¿ciowego Riau (Gerakan Riau Merdeka) lokalni studenci uniwersyteccy i elity spo¿eczne podnie¿li trzy programy reform: polityczn¿, gospodarcz¿ i spo¿eczno-kulturaln¿. Dla zaspokojenia tego postulatu, rz¿d Indonezji pod rz¿dami prezydenta B.J. Habibie ustanowi¿ ustawy nr 22/1999 i nr 25/1999 jako podstawy decentralizacji w cäym kraju. To, w jaki sposób przewrót polityczny w Riau w okresie po powstaniu nowego zakonu zagrozi¿ integracji Indonezji i w jakim stopniu wdro¿enie decentralizacji zapobieg¿o dezintegracji narodowej, jest dobrze udokumentowane i zbadane w niniejszej ksi¿¿ce.
About the author
Nacido en Kediri (Java Oriental), 1964. Es profesor y Jefe del Departamento de Sociología de la Facultad de Ciencias Sociales y Políticas de la Universidad de Bengkulu (Indonesia). Se graduó en la Universidad de Gadjah Mada (Indonesia) (licenciatura y doctorado en sociología) y en la Universidad Flinders (Australia) (maestría y doctorado en estudios de desarrollo).
