Read more
Bu eser Islamin modern döneme hitap etmesi geregi üzerinde duran Fazlur Rahmanin düsüncelerinden hareket etmektedir. Düsünürümüz metot olarak calismalarinda eski ile yeninin telif edilmesini amacladigindan sistemini Kurandan hareketle temellendirmektedir.
Bu calisma, onun tüm sisteminden ziyade yalnizca Allah, insan ve vahiy iliskisi cercevesindeki görüs ve yorumlarini esas almaktadir. Allahin insana nispetle farkli varliksal düzlemde bulunmasi Onun mutlak manada anlasilmasini ve bilginin konusu olmasini zorlastirmaktadir. Bu acidan Allah konusu gündeme alindiginda Allah-insan ve Allah-tabiat arasindaki iliskinin esas alinmasi ve bunlarla alakali kavramlarin incelenmesi kacinilmazdir. Eserin üzerinde yogunlastigi Allah, insan ve vahiy iliskisinin keyfiyetini ifade eden kavramlarin basinda da Allahin rahmet sahibi bir varlik olmasi, insanla diyalogunu peygamber ve vahiy yoluyla saglamasi ve insanin da yeryüzünde Allahin emanetini yüklenmis, fiillerini kendi iradesiyle yapan ve yaptiklarindan sorumlu tek varlik olmasi gibi hususlar gelmektedir. Kitap bu baskida ayrica vahiy meselesini müstakil olarak incelemeye almaktadir.
