Read more
Bir masa, digerlerinden farksiz; los isiklar altinda gizlisiz saklisiz. Bir erkek kadinsiz, bir kadin erkeksiz; bir masa...
Bir mekan burasi herkesin herkesi disarida biraktigi, kimsesizligin sohbete kavusturuldugu. Kahkahanin tasaya cerez, müzigin efkara meze oldugu bir mekan.
Bir alem burasi. Geceleri yasanan bir alem. Gündüz insan gece yalan olanlarin alemi. Erkeklerin gercek olamayacak kadar dost, sevgili, koca oldugu;
kadinlarin evdeki es olamayacaklari kadar gercek olduklari bir alem.
Bir sahne burasi. Müsterilerinden konsomatrislerine herkesin rol kestigi bir sahne. Her gece basroldekilerin bastan cikarma oyunu sergiledikleri bir sahne. Vaatlerin Kesan, rüyalarin pavyon dublesinde boguldugu bir sahne. Burasi bir eglence, bir kültür; burasi bir parcasi hayatin. Erkeklerin dertlerini dinleyen, kederlerine sünger ceken gece psikologu kadinlarin senlendirdigi bir hayatin.
Konsomatrislerin dinlenmedigi; onlardan daha kurnaz, daha cakal, daha yalan olan; onlar icin gözyasi dökemeyecek kadar sevgili, karisina dönecek kadar koca olan erkeklerin esigini asindirdigi bir kapi burasi.
Burasi hayatin arka kapisi...
23 kadindan Pavyon Öyküleri...
