Read more
Gün agarmak üzereydi. Feraye oturdugu kanepede kafasini geriye dogru yasladi, gözlerini kapatti. Derin bir nefes alip devam etti; Bu bir cografyanin hikayesi; ama en cok kadinlarin hikayesi. Erkeklerin verdigi savas karariyla hayatlari yapboza dönen kadinlarin hikayeleri. Erkekleri kahraman yapan savaslar bitince; kadinlarin orayi cennet yapmasi beklenir. Tecavüze ugrayan, evlat acisiyla yanan kadinlar Iclerindeki cehennemi unutup yasadiklari yeri cennete cevirmeye ugrasan kadinlar. Kadinlari ölü seven bir dünyada yasiyoruz Bunlar bildiklerimiz, ya bilmediklerimiz. Acinin yikintilarindan kardelenler gibi bas veren kadinlar Yasadiklari aciyi ait oldugu zamanda, ait oldugu cografyada birakip; hayata musallat olan kadinlar. Acinin batakligina saplanip kalmamis kadinlar. Iclerindeki catlaklari egitimle, calismakla sivamis kadinlar. Annenin kiymetini bil. Savas bitti; simdi her sey sayilardan ibaret. Kac kadinin tecavüze ugradigi; bu tecavüzlerden kac cocuk dogdugu panellerde yaldizli sayilarla sunulacak toplumbilimcilere. Ama kimse bilmeyecek; o yaldizli sayilarin üstü hafifce kazindiginda ortaya cikan hasarlari Simdi sayilar bir eksik; belki daha fazlasi bilmiyorum Hasret Pismanliga ve aglamaya yüzü yoktur tarihin