Read more
Wojna i przemoc towarzysza czlowiekowi od zarania dziejow. Sceny walki widzimy na rysunkach nasciennych, odnajdujemy je we wnetrzu piramid. Zdobia antyczne wazy czy sredniowieczne kodeksy. Wojna przyjmuje rozne oblicza, zalezne czesto od kontekstu i czasu, ale w jedno spina ja opowiesc o przemocy, ktora potrafila przyjac niewyobrazalne wrecz rozmiary. Magdalena M. Baran w szesciu esejach kresli opowiesc o obliczach, jakie przybiera wojna.
Autorka plynnie przechodzi od warstwy teoretycznej do praktyki, pokazujac realnosc tego, co jest najbardziej przerazajace. Kazda z opowiesci Magdaleny M. Baran jest historia wojny: tej swietej i swieckiej, walczacej twarza w twarz lub zdehumanizowanej, pelnej mitow albo do bolu faktycznej.
Baran przyglada sie temu, jak rozwoj technologii zmienil oblicze wojny, jak rozmyly sie utarte cnoty, schematy myslenia czy obowiazki - w tym sprawiedliwosc czy odpowiedzialnosc.
Autorka probuje pokazac, dlaczego potrzeba nam nowych etyk wojennych, a takze myslenia o wojnie spelniajacego wymogi naszych czasow i towarzyszacych im wojen. Na koncu stawia pytanie, czy ludzkosc moze odbudowac sie po konflikcie tak, aby uniknac powrotu kryminalnych scenariuszy i zyc w lepszym stanie pokoju.