Read more
Yaraticiliginin dönüm noktasi olarak kabul edilen bu eserinde Cehov, Ukrayna bozkirindaki bir yolculugun hikayesini dokuz yasinda bir cocugun gözünden anlatir. Egitimi icin annesinden ayrilip dayisiyla birlikte yola koyulan Yegoruska capcanli bir dünyada bulur kendini. Bu yolculukta bütün hiyerarsisi ve adetleriyle Rus toplumunun farkli katmanlarindan insanlarin; tüccarlarin, din adamlarinin, köylülerin, iscilerin ve arabacilarin arasina karisir. Bozkirda dogal akisinda sürüp giden yasamin cocugun duyulari ve duygulari üzerinde biraktigi etkiler, Cehovun ustaca ete kemige büründürdügü belali Dimova karsi besledigi düsmanlik, dalgalanan ruh halleri sasirtici ölcüde gercekci bir üslupla aktarilir. Rus yasam biciminin ve ruhunun canli imgelerini gözümüzün önüne getiren siirli bir dille tasvir edilen bozkir, renkleri, sesleri ve kokulariyla hikayenin ana karakterlerinden biridir adeta. Üzerinde yolculuk eden insanlardan bagimsiz, kendi yasamini sürer, soluk alip verir. Cehov bozkirla insan varolusu arasindaki paralellikler araciligiyla dogayla insan arasinda simbiyotik bir iliski kurmustur.
