Read more
Ksiazka prof. Barbary Zwolinskiej nie przynalezy do obszaru wiedzy stricte medioznawczej, choc w tytule pojawia sie "radio", ale do bardzo interesujacego "pogranicza", na ktorym spotykaja sie i tworczo przenikaja dwa fenomeny: indywidualna aktywnosc artystyczna badanego tworcy (tekstowa, dramaturgiczna, poetycka, prozatorska itp.) z medium, ktore owo dzielo rezonuje i jednoczesnie przeksztalca je zgodnie z wlasnymi warsztatowymi mozliwosciami (glownie technicznymi).
Autorka jest literaturoznawczynia, ktora z duza swoboda porusza sie po obszarze polskiej (i nie tylko) literatury XIX i XX w., ma przy tym zaciecie analityczno-interpretacyjne, chcialoby sie rzec z ducha fenomenologii, hermeneutyki, antropologii kulturowej i literackiej, mimo wyraznego akcentowania poststrukturalizmu jako paradygmatu najlepiej opisujacego zjawisko artystyczne pod marka "Rozewicz", co oczywiscie narzuca sama tworczosc autora "Kartoteki". Ksiazka prof. Barbary Zwolinskiej to rzecz niszowa, pionierska, wyjatkowa zwlaszcza dzisiaj, kiedy humanisci tak bardzo sie powtarzaja, nie maja albo pomyslow, albo odwagi, by brac sie za sprawy nieopisane dotad dostatecznie, a taka wlasnie sprawa jest radio i jego rola kreacyjna oraz kulturotworcza.
