Read more
Elveda Antuna, 1915 Felaketinin gölgesinde büyüyen bir neslin yasadiklarini gözler önüne seriyor. Bes yasindayken cikarildigi ölüm yolculugunda ve sonrasinda Cemal Pasanin Anturadaki yetimhanesinde yasadiklarini tüm ciplakligiyla anlatan Karnig Panyan, her seye ragmen hayatta kalmayi basaran kendi gibi yüzlerce, binlerce cocugun hikayesine kulak vermeye cagiriyor okuru.
Karnig Panyan, 1915-1918 yillari arasinda, Ittihat ve Terakki yönetiminin kilit isimlerinden Cemal Pasanin Ermeni, Türk ve Kürt cocuklari topladigi, Halide Edipin de bir süreligine sorumlulugunu üstlendigi Lübnandaki Antura Yetimhanesindeydi. Sahipsiz kalan Ermeni yetimleri yabanci yardim kuruluslarina kaptirmak istemeyen ve kendi metotlariyla egitme niyetinde olan Cemal Pasanin inisiyatifiyle burada ilk günden itibaren uygulanan baskici program cocuklarin mücadelesinin cikis noktasi olacakti. Ayni zamanda bölgede hüküm süren kitlik cocuklarin yasamak icin her türlü badireyi göze almasi demekti.
Elveda Antura 1. Dünya Savasinin yol actigi yikimdan nasibini alan bir cografyada oradan oraya savrulan yetimlerin kitliga ve kimliklerini inkara karsi direnislerini anlatiyor. Erken yasta olgunlasan ve cocukluklarini doya doya yasayamayan bir nesle kulak vermek isteyenler icin.
