Read more
Waga zbioru: Nowa humanistyka. Zajmowanie pozycji, negocjowanie autonomii, jest nie do przecenienia. Ta ksiazka zamyka okres poszczegolnych, rozproszonych zwrotow w humanistyce, miedzy wygasajacym paradygmatem poststrukturalistycznym, paradygmatem tekstowego swiata, w ktorym humanisci, szeroko rozumiani "tekstolodzy" cieszyli sie hegemonia swych pod- dyscyplin w uniwersytecie, a dniem dzisiejszym, kiedy, powtorzmy za Ryszardem Nyczem, nastapilo "wpedzenie w [...] depresyjna pozycje humanistow", pozwalajace instrumentalnie przejac ich narzedzia i pola dzialania, obciazajac ich zarazem odpowiedzialnoscia za mentalne i spoleczne skutki tych dzialan". Gdy owo instrumentalne, ze swej istoty wrogie, przejecie sluzy nie, jak chce Nycz, uformowaniu krytycznej samowiedzy oraz wrazliwosci i sprawczej kreatywnosci jednostek i wspolnot", ale czemus wrecz przeciwnemu, wobec czego tamto zadanie drugi, obok polskiego badacza, najczesciej cytowany w tym tomie autor, Bruno Latour nazwal "rozpaczliwym zadaniem". Jak powiedzial 26 lutego 2014 roku w Krolewskiej Akademii w Kopenhadze Latour. "To rozpaczliwe zadanie, aby nadal myslec, kiedy moce inteligencji sa poswiecone zamykaniu mysli i maszerowaniu naprzod z oczami szeroko zamknietymi".
Odpowiedzia jest budowanie mostow, przebijanie murow, laczenie sie humanistow z nie-humanistami, aby odzyskac utracona sprawczosc.
z recenzji prof. Krzysztofa Klosinskiego
