Read more
Sto trzydziesci lat temu w miasteczku pod Lwowem urodzil sie pisarz, ktorego przeznaczeniem byla egzystencja w cieniu i na pograniczach: w cieniu grozy i smierci, na pograniczu jawy i snu; w cieniu gwiazd literackich, na pograniczu epok, pradow i stylow; w cieniu Wielkiej Wojny, ktora ujawnila grozne oblicze nowoczesnosci, i na pograniczu upadajacych Austro-Wegier, potem zas odrodzonej Rzeczypospolitej.
Stefan Grabinski, bo o nim tu mowa, nigdy nie przestal byc pisarzem drugorzednym, choc wciaz aspirowal do pierwszorzednosci. Ow klasyk polskiej fantastyki inspirowal innych tworcow tego obszaru, chocby Stanislawa Lema. Uwieziony w stereotypowych formulach ("polski Poe", "polski Lovecraft", "polski Meyrink"), dzis okazuje sie pisarzem wyjatkowym, wartym czegos wiecej niz konwencjonalne wzmianki w historycznoliterackich syntezach.
Joanna Majewska probuje odtworzyc jego swiat, ktorego centrum stanowil Lwow. Przypomina miejsca, ludzi, zdarzenia ksztaltujace wyobraznie i talent pisarza. Potwierdzenia swoich hipotez oraz intuicji szuka w jego tworczosci. Dzielo Grabinskiego ukazuje jako zjawisko oryginalne, uformowane przez osobiste doswiadczenie i prowincjonalny mikrokosmos, a zarazem wpisujace sie - swiadomie lub nie - w przemiany zachodzace w makrokosmosie literatury i kultury europejskiej.