Read more
Asker, Kul Sadri Hocanin ellerini cözdügünde, O da hemen cavus ile birlikte
Semahata yardim etmisti. Semahat kendindeydi ama cok kan kaybediyordu. Yüzünü Kul
Sadri Hocaya cevirdiginde, onun ilk defa cocuklar gibi agladigina sahit oluyordu. Kendini
biraz zorlayarak kisik bir sesle konusmaya basladi;-Hocam biliyor musunuz Benim yedi ay
öncesine kadar kullanmaktan nefret ettigim ikinci ismim Muhsena. Anlamini biliyor
musunuz-Evet, biliyorum kizim. Seytana karsi kale gibi demek.-Eger ölürsem hayatimdaki
su son yedi ay o ismi ahirette de kullanmama yeter mi Cok az degil miSemahatin
agzindan cikan bu sözler karsisinda Kul Sadri Hoca daha da cok aglamaya baslamisti. Bir
seyler söylemek istiyor fakat aglamasina bir türlü engel olamiyordu. Aglayarak da olsa Kul
Sadri Hocanin agzindan su ayetler döküldü Ey huzura kavusmus insan Sen Ondan hosnut,
O da senden hosnut olarak Rabbine dön. Seckin kullarim arasina katil ve cennetime gir.
