Read more
Drugi tom Studiow nad struktura spoleczna wiejskiej Polski poswiecony jest relacjom miedzy struktura spoleczna a przestrzenia: przestrzennemu zroznicowaniu struktury spolecznej z jednej strony i problemowi struktury spolecznej jako cechy roznicujacej przestrzen z drugiej. Za kanwe rozwazan autorom posluzyly pojecia "przestrzeni przyswojonej" oraz "przestrzeni naznaczonej". Struktura spoleczna zostaje tu umieszczona w pewnej przestrzeni znanej, przyswojonej, ktora mozna opisac za pomoca wielu znanych skadinad cech. Struktura spoleczna, a scislej konkretny jej typ, okreslony przez specyficzny uklad grup spoleczno-zawodowych, potraktowana zostaje jako cecha przestrzeni, ktora owa przestrzen definiuje i naznacza. Wskazuje tym samym obszary wiejskie zdominowane przez robotnikow, rolnikow oraz te, w ktorych znaczacy udzial ma nowa klasa srednia. Wyroznione typy struktury spolecznej: rolniczy, robotniczy, inteligencko-robotniczy oraz mieszany sa skorelowane z dynamika procesow zmian opisanych w tomie pierwszym: dezagraryzacja, proletaryzacja oraz gentryfikacja. Typy struktury spolecznej nie tylko sa warunkowane przez dynamike zmian, lecz rowniez same te dynamike warunkuja.
Warto podkreslic, ze autorzy, stawiajac problem zmian polskiej wsi, szukaja rownoczesnie oceny stanu obecnego. (...) Kaza zadac sobie pytanie, czy stan ten to stan przejsciowy, czy tez pewna nowa jakosc i sposob obecnosci polskiej wsi w Polsce, w Europie. Ksiazka przynosi ciekawe i nietrywialne wyniki - podane przy tym w kontekscie porownawczym.
z recenzji prof. Jerzego Bartkowskiego
