Read more
26 sierpnia 1071 roku wielka armia bizantyjska, dowodzona przez cesarza Romana IV, starla sie w poblizu miasteczka Manzikert z wojskami Turkow seldzuckich, na czele ktorych stal sultan Alp Arslan. Bitwa zakonczyla sie calkowita kleska Bizantyjczykow. Cesarz trafil do niewoli, a znaczna czesc jego slawnej Gwardii Wareskiej wyginela. Starcie to uznaje sie za glowny powod rozpoczecia wypraw krzyzowych oraz moment nieodwracalnego zalamania sie potegi Cesarstwa Wschodniorzymskiego. Zwyciestwo Seldzukow umozliwilo podboj Anatolii przez wyznajacych islam Turkow, czego nastepstwem bylo pozniej powstanie panstwa Osmanow. Sama bitwa stanowila natomiast punkt kulminacyjny bizantyjskiej ofensywy, majacej na celu wzmocnienie wschodnich granic cesarstwa oraz ponowne przejecie kontroli nad Armenia i polnocna Mezopotamia. Triumf Seldzukow nie byl w zadnym wypadku nieunikniony. Byc moze stanowil nawet swego rodzaju zaskoczenie dla zwyciezcow. Powazne i daleko idace konsekwencje tych wydarzen byly jednakze nastepstwem nie tylko samej bitwy, ale takze wyniszczajacej cesarstwo wojny domowej, jaka wybuchla w konsekwencji poniesionej kleski.
