Read more
Ksiazka poswiecona zostala zjawisku protestacyjnych samospalen i wybranym dzielom, ktore sie do nich odnosily. Protestacyjne samospalenia to dobrowolne, manifestacyjne i radykalne wystapienia perswazyjne, ktore podejmowane sa w imie wartosci uznawanych przez osobe decydujaca sie na taka forme sprzeciwu za godne tego, aby poswiecic za nie zycie. Sa ogladane (na zywo i z odtworzenia) i maja byc ogladane, gdyz zakladaja wystapienie przed innych i przed innymi, aby jezykiem cierpienia ciala i zywiolu ognia wyrazic niezgode i/lub zadac zmiany.
W drugiej polowie dwudziestego wieku, po glosnym samospaleniu wietnamskiego mnicha buddyjskiego Thích Qu?ng Ð?ca w 1963 roku, protesty samobojcze w ogniu weszly do arsenalu pokojowych dzialan protestacyjnych i kojarzone sa z walka bez przemocy (przemoc oczywiscie wystepuje w nich, lecz kieruje sie ja przeciwko sobie samemu, a nie innym). Trzon publikacji stanowia szczegolowe studia szesciu przypadkow samospalen dokonanych z roznych przyczyn przez nastepujace osoby: Thích Qu?ng ??c (1963), Norman Morrison (1965), Ryszard Siwiec (1968), Jan Palach (1969), Chun Tae-il (1970), Mohamed Bouazizi (2010).
Zostaly one poprzedzone uwagami natury ogolnej, tworzacymi teoretyczna podstawe dla rozwazan szczegolowych. Pomiedzy nimi znajduje sie kalendarium w formie krotkich not i mikrostudiow wzbogaconych o informacje na temat dziel poswieconych danemu przypadkowi. Pozwala ono zobaczyc globalny wymiar zjawiska, jego skale oraz spektrum spraw, o ktore upominaly sie swoimi radykalnymi dzialaniami osoby protestujace.
