Read more
Hepimizin icinde ara sira sebebini bilemedigimiz bir Bursanin daveti cinlar. Kalkip Bursaya gitsem, onun diriltici cesmesinden kana kana icsem ve yenilensem deriz sikintili anlarimizda. Aslinda hatirlanmasi bile basli basina bir kurtulus recetesi olarak boy veren boslugunu hissettigimiz bir sehirdir o.
Daha dogrusu, icimizdeki sehir hasretinin belli basli parcalarinin yeryüzüne hünerle naksedilmis bir suretidir Bursada aradigimiz. Kendi yüzümüzdür. Kaybettigimiz yüz...
Aslinda Abdülaziz döneminden itibaren Osmanlilar da bu kayip yüzü aramislar ve onu Bursada bulmuslardi. Bursa onlar icin Osmanli kudretinin sirrini muhafaza eden bir kara kutuydu; kurulus devrinin safligini, enerjisini, heyecan ve coskusunu kubbe ve minarelerine icirmis bir ic deniz gibiydi o.
Mustafa Armagan da Bursanin cazip davetine kosanlardan biri. Onun icin Bursa, tüketilecek ve eskitilecek turistik bir gezi objesi olmaktan fersahlarca uzakta gülümseyen kesfedilmeyi bekleyen bir kita. Bursayi Osmanlilarin ilk baskenti olarak degil, Osmanliyi kuran sehir olarak dünyamiza dikmeye cabalamasi bu yüzden.
Osmanlinin 3 kitada cinlayan görkeminin sirlari, Bursanin önüne diktigimiz asirlik surlarin arkasinda, bizi sabirla bekliyor diyor yazar ve ekliyor Osmanliya bir de Osmanliyi kuran sehrin penceresinden bakin
