Read more
Umut aradigimiz ülke, tahtini kaybetmek üzere olan ve son günlerini yasayan Osmanli Imparatorluguydu. Surlarinda caglarin imparatorlarinin ayak izleri batan günese aglar, denizinde caglarin köpükleri oynar. Etrafima baktikca Istanbul agliyor diye haykirmak geliyordu icimden. Sanki sehir, biz yurtsuzlardan daha cok agliyordu.
Hüzün kokan Bogaz kendisinin istemedigi uzak tarihlerin ihtirasindan yorgun düsmüs. Bu dalgalarin sesi ise bana yanlis yorumlanmis bir sarki gibi geldi. Bizler culsuz ve yalniziz. Fisildadim denize Herkesin carmiha gerildigi bir ülkeden geliyorum. Haberin var mi deniz; her yerde devrim var devrilmeyenlere karsi. Benim düsüncelerimin teri kurursa, ussuz bir devrim yapacagim. Ha geldi ha gelecek bahar. Yesil yesil ve sikir sikir baharin icinde söylenecek özgürlük sarkilari...
Iste hepsi düs ve hepsi de hayata karsi kendimi hakli cikarmaya calisan ciplak düslerim.. Meger düsler de yoruluyormus. Onu simdiden cok özlemistim ve yokluguna nasil katlanilir bilmiyordum. Tanrim, bana ödünc verdigin bir nefeslik yasam üsüyor. Unutulmus uykularin gecelerinde üsüyen yüregini isittigim kelimelerim donuyor. Nefesini öpüyorum evcillesmeyen acilarimla...
