Read more
Yillar önce Bakirköy Kadin Cezaevinde birkac gün gecirebilmek ve izlenimlerimi yazabilmek icin calmadik kapi birakmamis, bütün cabalarima ragmen bu istegimi gerceklestirememistim. Yaklasik 10 yil sonra bir süpheli olarak tutuklandiktan sonra cezaevine gönderilip üstelik de her kesimin hakkinda pek cok konuda uzlastigi isim olan Nazli Ilicak ile ayni kogusa konuldugumda basima gelen seye uzunca bir süre inanamadim.
Hangi derdime yanacagimi sasirdim dogal olarak. Hicbir empatim, sempatim ve alakam olmayan FETÖye yardimdan tutuklanmama mi, Nazli Ilicak ve Hanim Büsra Erdaldan sonra FETÖden tutuklanan ücüncü kadin gazeteci olmama mi, yoksa hic görmedigim bir haber yüzünden tutuklanmama mi
Üstüne bir de OHALi ekleyin... Her sey yasak... Birkac mahalle ötede evim, bir basina biraktigim oglum, Mavi Marmaradan kalma klostrofobim, carpintim, panik atagim ve üstüne 724 her an birlikte oldugum Nazli Ilicak... Bu icinde bulundugum durum kaderin bir cilvesi degilse ne olabilirdi ki
Saskinlik ve üzüntülerimden kurtuldugum her firsatta bazen de sirf bu duygularimdan kurtulabilmek icin dogal olarak kaleme sarildim ve aklima ne gelirse yazdim... Bazen cocukluguma gittim, bazen gazeteci oldugum güne... Cezaevini, nezarethaneyi, gardiyanlari diger tutuklulari anlattim... Bol bol gözlemledim, izledim, deneyimledim ve yazdim. Hikayedeki kisilerin isimlerini degistirdim cogunun, bazilarini ise acik acik yazdim.
Artik disaridayim... Icerisi mi daha iyiydi yoksa disarisi mi cok emin degilim... Zaten özgürlük dedigimiz sey istedigimiz zaman istedigimiz yere gidebilmek demek degil...
Umarim begenerek okursunuz...
Iyi okumalar...
