Read more
Kamu Hukukunun Temelleri, kamu hukuku disiplininin tarihsel sürec icerisindeki olusumuna onun temel özelligini ve özgün islevini belirtik kilarak isik tutuyor. Yazar kamu hukukunu, ortacag temel hukuk düsüncesinin sekülerlesmesinin, rasyonellesmesinin ve pozitif bir hüviyet kazanmasinin ardindan varlik bulan bir hukuk türü olarak ele aliyor.
Kamu hukukunun, modern devleti doguran degisimlerin bir sonucu olarak olustugunu, böylelikle de modern yönetim anlayisina yetke ve mesruiyet kazandirdigini savunuyor.
Kitabin birinci ve ikinci kismi, günümüzde evrensel bir fenomen haline gelen kamu hukukunun kökenine ve onun olusumuna yol veren kosullara odaklaniyor, bu kavramin ortacag hukukcularinin rafine tartismalarina cok sey borclu oldugunu gösteriyor.
Bodin, Althusius, Lipsius, Grotius, Hobbes, Spinoza, Locke ve Pudendorftan Montesquie, Rousseau, Kant, Fichte, Smith ve Hegele uzanan bir yelpazede, yani on altinci yüzyilin sonlarindan on dokuzuncu yüzyilin baslarina uzanan bir zaman dilimi icerisinde kamu hukukunun pratik aklin özel bir türü olarak sergiledigi gelisimi anlatiyor.
Kitabin diger üc kismi kamu hukukunun üc temel ögesini acimliyor devlet, anayasa ve hükümet. Loughlin, konuya genis bir perspektiften bakarak, hukukun, devlet erkini sinirlamaktan cok, onun yeniden üretilmesini saglayan bir arac olarak anlasilmasi gerektigini ileri sürüyor.
Anilan zaman dilimi icerisinde gerceklesen teknolojik devrimler, burjuva devrimleri ve disipliner devrimlerin devletleri, anayasalari ve hükümet etme tarzlarini nasil sekillendirdigini ayrintili olarak aciklayan Loughlin, sonuc olarak, kamu hukuku gibi cetrefilli, karmasik ve cetin ceviz bir konuyu büyük bir yetkinlikle irdeliyor.
