Read more
Hallac-i Mansur, Bagdat havalisinde yasamasina ragmen Arap ve Iran edebiyatindan ziyade Türk edebiyatinda söz konusu edilmistir. Denebilir ki müslüman topluluklar icinde o, en fazla Türkler tarafindan sevilmis ve benimsenmistir. Bir 14.-15. asir metni olan SMenakibname-i Hallac-i Mansurun genis bir muhitte okunmasindan da bu anlasilacaktir.
Bizim, SHallac-i Mansurun Menakibnamesi basligiyla hazirladigimiz bu eseri hazirlamaktan gayemiz su noktalarda toplanabilir Birincisi bu eser, Eski Türkiye Türkcesiyle yazilan ilk manzm meaakipname örneklerindendir. Dolayisiyla tasavvuf tarihi arastirmalarinda mühim bir yeri vardir. Ikincisi eser, Hallacin hayatini ve inancini sade bir dille ve acik bir sekilde ortaya koymaktadir. Ücüncüsü bu eser, Eski Türkiye Türkcesi arastirmalari acisindan oldukca degerlidir.
Hallac-i Mansurun Menakibnamesi üc bölümden olusmaktadir Birinci bölümde Hallacin hayati, inanci ve eserleri ele alinmistir. Burada verilen bilgiler daha ziyade Hallac uzmani olarak taninan M. L. Massignon, R. Nicholson, Yasar Nuri Öztürk gibi ilim adamlarinin yazdiklarina ve Attarin Tezkiretül-Evliyasina dayanmaktadir. Ikinci bölümde ise dünya ve Türk edebiyatinda Hallac-i Mansur, Niyazinin SMenakibname-i Hallac-i Mansuru ve Niyazinin kimligi arastirilmistir. Calismamizin asil gayesi Niyazinin SMenakibname-i Hallac-i Mansur Mansurname adli eserini ortaya koymaktir. Ücüncü ve esas bölümde ise metnin cevirisi bulunmaktadir.
Eserin sonunda Hallac arastirmalarina katkida bulunmak icin üc metin daha ilave ederek eseri zenginlestirdik. Bunlar; Abdülkadir Geylani, Ibrahim Has ve Tahirül-Mevlevi Hazretlerinden yapilmis iktibaslardir. Son bölümde ayrica kücük bir sözlük ile eserde gecen mekan ve sahis isimlerine ait indekse yer verilmistir. Inceleme sonundaki bibliyografyaya ise birinci dereceden kullandigimiz kaynaklar alinmistir.
