Read more
Edward W. Said, jeden z najwybitniejszych intelektualistow XX wieku, prowadzil w latach dziewiecdziesiatych seminarium poswiecone ostatnim dzielom wielkich muzykow i pisarzy - dzielom pod wieloma wzgledami zaskakujacym. Temat zaslugiwal na ksiazke, jednak prace nad nia przerwala smierc Saida. Tom "On Late Style: Music and Literature Against the Grain" (2006) powstal dzieki zonie i wspolpracownikom autora, ktorzy zebrali pozostawione przez niego wyklady, artykuly i notatki. Co ciekawe, szkicowosc czy fragmentarycznosc ksiazki wcale jej nie szkodzi. Jedyny niedosyt, jaki odczuwa czytelnik, wynika z zalu, ze Saidowi nie starczylo czasu na analizy kolejnych "poznych" dziel.
Ksiazka pokazuje autora "Orientalizmu" od mniej znanej strony - jako znakomitego znawce sztuki oraz styliste. Jego blyskotliwe interpretacje dziel Beethovena, Manna, Kawafisa, Geneta, Beckett czy Goulda sa mocnym argumentem za wszechstronnym rozwojem duchowym i intelektualnym, ktorego role w dzisiejszej kulturze czesto podaje sie w watpliwosc.
"O stylu poznym" ma takze dramatyczna strone. Smiertelnie chory Said wiedzial, ze to prawdopodobnie jego ostatnie dzielo. W pewnym sensie pisal wiec o sobie.
"Pozny styl to madrosc doswiadczenia, smutek przemijania i opanowanie rzemiosla, ktore juz nie musi sie popisywac. Pozny styl udziela odpowiedzi na jedne pytania, rownoczesnie stawiajac inne poza granicami naszego rozumienia. Bywa kojacy dla odbiorcow, ktorych utwierdza w mniemaniu, ze ludzka wiedza jednak sie rozwija oraz, nade wszystko, ze w obliczu zblizajacej sie smierci mamy szanse na glebie przezycia, nieosiagalna w innych sytuacjach. Ksiazka Saida wszystkie te uspokajajace pewniki podwaza".
Barbara Kopec-Umiastowska
"Ksiazka widmo krazaca pomiedzy pisarzem a czytelnikiem".
Jacek Gutorow
"Piekny pomnik zycia i dziela Saida".
Hanif Kureishi
Edward W. Said (1935-2003) - amerykansko-palestynski krytyk i teoretyk kultury, pisarz, krytyk literacki i muzyczny. Pochodzil z Jerozolimy, skad jego rodzina przeniosla sie do Kairu z powodu nasilajacego sie konfliktu arabsko-izraelskiego. W wieku kilkunastu lat zostal przeniesiony do szkoly w USA. Studiowal w Princetown i na Uniwersytecie Harvarda, gdzie uzyskal stopien doktora. Od 1963 roku, az do konca zycia, wykladal na Uniwersytecie Columbia. Jest autorem ponad dwudziestu ksiazek, tlumaczonych na wiele jezykow. W Polsce ukazaly sie: "Orientalizm" (1991), "Za ostatnim niebem. Palestynczycy" (2002), "Kultura i imperializm" (2009), "Paralele i paradoksy. Rozmowy o muzyce i spoleczenstwie" (z Danielem Berenboimem, 2007). Znany powszechnie jako adwokat sprawy palestynskiej, glosno krytykowal polityke Stanow Zjednoczonych i Izraela w tym regionie. Zmarl w 2003 roku w Nowym Jorku.
Autor poslowia: Jacek Gutorow
