Read more
Partner wydania: Muzeum Tatrzanskie w Zakopanem
Kroniki zakopianskie to zbior opowiesci o ludziach i zdarzeniach z historii Zakopanego, Tatr i Podtatrza, "reportaze z przeszlosci" wioski, a potem miasteczka, ktore powstalo u stop Tatr. Prywatna historia Zakopanego - subiektywna i emocjonalna, odlegla od akademickiej dyscypliny, ale prawdziwa. Autor chetniej wybiera wloczegow niz sportowcow, chetniej pisze o wizjonerach niz o statecznych obywatelach, o gorskich wycieczkach niz o akademiach ku czci.
Idzie tropem mysli Rafala Malczewskiego, ktory w 1935 roku notowal: "Wraz z torem kolejowym konczy sie i Polska, i Europa, i caly wielki swiat - ot zaczyna sie Zakopane, miejscowosc przedziwna i urocza, jedyna na podhalanskiej ziemi, a moze i na calym globie. Jakaz bowiem wioska podgorska potrafila przez szereg lat skupiac wszystko to, co mial narod najlepszego? Byly okresy, gdy promieniowala na cala Polske natezonym zyciem kulturalnym przybyszow - najswietniejszych umyslow i najbardziej gorejacych serc". Pisze historie miejsca symbolu, fenomenu z pogranicza jawy i mitu.
"Opowiesci? Szkice historyczne? Gawedy? Eseje? Nie wiem, jak nazwac ten gatunek, lecz wiem, ze "Kroniki zakopianskie", choc wyladowane po brzegi faktami, sa lekkie, dowcipne, potoczyste. Po te ksiazke siegnie zarowno stary gorolaz, jak poczatkujacy lazik, zakopianski wyga i przejezdny gosc. Maciej Krupa umie zaciekawic czytelnika i ma mu wiele do powiedzenia. Przeczytalem z duza przyjemnoscia!" Antoni Kroh
