Read more
Gorki, Artamonovlari 57 yasinda kaleme almisti. Bu sirada Rusyada devrimin ve savaslarin yol actigi karisikliklar sona ermis, yeni dünya icin umutlar yesermisti. Iste Artamonovlar, bu yeni dünyaya dair umutlarin yesermesinden önce, tipik bir Rus ailesi olarak, köleligin kaldirilmasiyla kendi yaginda kavrulmaya baslamis, kapitalist iliskilerin bas göstermesiyle zenginlesmis ve en sonunda devrimin sel gibi üzerlerinden gecmesiyle silinip gitmistir. Gorkinin üc kusak boyunca anlattigi bu ailenin hikayesi, aslinda Rus toplumunun köleligin kaldirilmasindan baslayarak gecirdigi evrelerin bir panoramasidir.
Artamonov sinirlenmisti; midesinin acliktan müthis ezildigini hissediyordu.
Ne istiyorsun benden Vicdanim misin benim yoksa yargiclik mi edeceksin bana Otuz yildir sustun sustun da...
Sustum iste. Düsünüyordum boyuna.
Hinc biriktiriyordun ha E, hadi... Ne duruyorsun, git polise haber ver
Polis molis yok artik.
Git söyle Bu adam bana yillarca bakti, yedirdi icirdi, ekmegimi verdi. Mahkm edin onu... Hos zaten ihbar etmissin ya Daha ne istiyorsun benden, söyle Korkut, sikistir, para iste, hadi..
Paran yok ki. Hicbir seyin yok senin. Eskiden de yoktu. Yargiclarda viz gelir bana. Ben kendim yargicim zaten.
