Read more
Ksiazka stara sie przedstawic alternatywna historie zachodniego kapitalizmu, opisujac rozwoj kulturowych technik nadzoru i regulacji ludzkiego ciala w miejscach pracy. Sledzac przemiany dyskursow i praktyk zarzadzania w przeciagu XX wieku, autor argumentuje, ze prowadza one do rosnacego podporzadkowania cielesnosci korporacyjnej wladzy.
Historie te podzielic mozna na trzy okresy. W dobie rewolucji przemyslowej podstawowym obiektem interwencji jest cialo robotnika poddawane dyscyplinie fabrycznej, ktorej celem jest unormowanie dzialan. Po drugiej wojnie swiatowej nacisk przenosi sie na profesjonalne cialo menedzera, ktore podlega przede wszystkim samoregulacji w zakresie wizerunku. Wreszcie, w ostatnich dwoch dekadach dwudziestego wieku wladza rozszerza sie na spoleczne cialo korporacji poprzez oddzialywanie na kulture.
Wypracowane w ksiazce ujecie zakorzenione jest przede wszystkim w szeroko rozumianej teorii kulturowej, ale obficie czerpie tez z nauk spolecznych i ekonomicznych oraz tzw. critical management studies. Calosc sklada sie na interdyscyplinarne i kompleksowe omowienie problematyki cielesnosci w kontekscie pracy i kapitalizmu, nie majace swojego odpowiednika w dostepnej literaturze.
