Read more
Ilm-i Kiraatin temel alanlarindan birisinin terim düzeyindeki ifadesi olan tevcih kavrami; özellikle anlami etkileyen bir kiraat ihtilafinin mesruiyetini, nakli, dilbilimsel ve mantiki bir sorgulama neticesinde temellendirme ameliyesini tanimlar. Sahih nakil ve Arap dili grameri basta olmak üzere akli ve mantiki bir takim delillere kadar uzanan cok genis bir hüccetdelil agindan beslenen bu ameliye, Kuranin anlam düzeyiyle iliskisinden dolayi Ilm-i Tefsirin de önemli bilgi alanlarindan biri olagelmistir. Klasik tefsir literatürümüzde bu alandan beslenmeyen, bu alana özgü bilgiyi, ilgili lafzin muhtemel anlamlarini analiz ederken az ya da cok istihdam etmeyen tefsir eseri hemen hemen yok gibidir. Bu bilgiyi oldukca genis ölcekte ve üst düzey bir yeterlilikle tefsirine kaynak edinen müfessirlerimizden biri de; Ibn Atiyye el-Endelusidir. ö. 5411147 Sahanin en yetkin isimlerinden biri olarak telakki edilen Ibn Atiyyenin telif ettigi el-Vecizi-Vecizi ise tevcih ameliyesinin tefsir literatüründeki cercevesini belirleyebilmek adina ideal bir örnektir.
Iste biz bu calismamizda tevcih kavraminin özellikle tefsir alanindaki vechesini önemli örneklerinden biri baglaminda yeniden dikkatlere arz etmeyi amacladik. Baska bir ifadeyle klasik tefsirlerimizin önemli veri alanlarindan birini teskil eden tevcih ameliyesini, üst seviyede tefsirine yansitan Ibn Atiyyenin el-Muharrarul-Vecizi örnekliginde yeniden gündeme tasimaya yönelik bir adim attik. Bu acidan modern dönemde adeta görmezden gelinen bu bilgi alaninin; genelde Kuran-i Mübini anlama anlamlandirma cabasi, özelde de tefsir ilmi baglaminda arz ettigi öneme yeniden dikkat cekebilmek calismanin temel amacidir.
