Read more
Islam düsüncesinin hala hakkiyla yazilmamis olan tarihi, pek cok popüler ders kitabinda telkin edildiginin aksine, Gazzal ile donup Ibn Rüsd ile noktalanmamistir. Aslinda, seleflerine olan borcunu unutmaksizin, Islam düsüncesinin Gazzal sayesinde yepyeni bir ivme kazandigini söylemek cok daha az yanlis olurdu. Ardindan Fahreddn Raz ile beraber Islam düsüncesinde yeni ve bircok acidan daha kusatici sayilabilecek bir dönem tam anlamiyla acilacaktir. Ibn Sna, Gazzal, Sühreverd, Raz ya da Ibn Arab gibi büyük öncülerin etkisinin özümsendigi onücüncü ve onbesinci yüzyillar arasindaki yaratici ve toparlayici sürec boyuncaysa, daha sonraki Müslüman alim ve düsünürlerin temel referans cercevesini olusturacak olan klasik eserler kaleme alinir. Bu referans cercevesinin Ibn Teymiyye capinda cok az nitelikli muhalifi cikacak ve Islam düsüncesinin ana hatti, modernlesme etkisi altinda su veya bu ölcüde dagilacagi günlere kadar, iste bu eksen üzerinde ilerleyecektir. Kisacasi, eger Islam düsüncesinin gecmisinde bagislanamaz bir günah ya da essiz bir fazilet bulmak istiyorsak, bakmamiz gereken ilk yer söz konusu yüzyillarda kaleme alinmis ve daha sonraki alim ve talebe nesilleri tarafindan düzenli olarak okunup yorumlanmis bu klasik eserlerdir.
Belirli bir ilim formasyonu ve irfan derinligine sahip her Müslümanin, yani bugünkü tabirle bütün Müslüman entelektüellerin yüzyillar boyunca muhakkak okumus ya da okutmus oldugu bu metinlerin en basta gelenlerinden biri, hic kuskusuz, Seyyid Serf Cürcannin Serhul-Mevakif fi Ilmil-Kelamidir. Muahhar Islam düsüncesini karakterize eden tahkk tavrini uygulamaya koymaktaki üstünlügü nedeniyle olaganüstü ragbet görmüs olan metin, ayni zamanda ve bundan dolayi, Islam düsüncesinin yazilisini önceleyen dönemleri icin bir kilavuz ve sonraki dönemleri icinse bir anahtar niteligindedir.
