Read more
Fonotaktyka okresla fonologiczne warunki i ograniczenia wystepowania i wspolwystepowania dzwiekow (spolglosek i samoglosek) w danym jezyku. Morfonotaktyka odnosi sie do interakcji miedzy fonotaktyka a morfotaktyka. Glowne podejscie do zbitek spolgloskowych oparte jest na podziale zbitek na leksykalne oraz morfonotaktyczne. Zbitki leksykalne pojawiaja sie wewnatrz morfemu. Zbitki morfonotaktyczne powstaja za sprawa operacji morfologicznych, takich jak konkatenacja czy przeglos. Zbitki morfonotaktyczne czesto maja charakter fonotaktycznie nacechowany oraz bywaja zbitkami, ktore nie wystepuja wewnatrzmorfemowo. Przedmiotem badania sa zarowno zbitki leksykalne (wewnatrzmorfemowe), jak i te o cechach morfonotaktycznych. Przewodnim motywem niniejszej pracy jest zweryfikowanie hipotezy dotyczacej stopnia nacechowania zbitek w zaleznosci od ich fono- i morfonotaktycznego charakteru. Uzyskane dane slownikowe i korpusowe o wystepowaniu oraz statystycznym zachowaniu zbitek spolgloskowych zostaly zbadane pod katem stopnia nacechowania opartego na uniwersalnych preferencjach fonotaktycznych. Jako narzedzie pomiaru stworzony zostal kalkulator fonotaktyczny, ktory posluzyl do oceny preferencyjnosci fonotaktycznych oraz morfonotaktycznych zbitek spolgloskowych.
