Read more
Ajo që udhëton mes nesh është memorja. Ne mundohemi të mbajmë memorjen me "furnizime" fjalësh nga e vërteta dhe ushqesa e saj e përditësisë, pastaj këto të vërteta i magazinojmë si të jenë vetë-evidente. E bëjmë këtë që të gjithë njerëzit të kuptojnë se janë krijuar të barabartë, se ata janë pajisur nga Krijuesi i tyre dhe vetëm nga Ai, me të drejta të patjetërsueshme dhe se në mesin e këtyre gjërave janë jeta, liria dhe kërkimi i lumturisë. Ky dedikim i jepet njeriut dhe atij njeriu që i kërkoi dhe i kërkon më shumë se kurrë të treja si vetë jetën, lirinë dhe lumturinë.
About the author
Even the mountains shave their heads. Yes. People believed in this legend that brought to life the new name of an area where life had begun to fade. Yes, even the mountains had shaved their heads. Their baldness gave that area another name. And life between the new name was just a glimpse of the past. It was such that the war was with water, land, stone, and wood. It was with all that wealth that that baldness had turned into a chronology of stories. Thus, during the yellowed wrinkles of stories that life became a risk of oblivion. And forgetfulness weaved in it quite a few spiders. Visible and invisible spider webs crossed old books and new ones formed new dictates for the benefit of oblivion itself.
