Read more
Yeryüzünde sürgünler ve göcmenler oldukca, onlarin türküleri, siirleri ve öyküleri de olacak diyor ve ekliyor Mahmut Alinak Savcilar eli uzunluk edip, bundan önceki kitaplarimi toplattirinca, ben de yasaklanmayacak bir kitap, bir ask öyküsü yazmak istedim. Ancak yazdikca gördüm ki, kendimi bir ask öyküsüyle sinirlandirmaya hakkim yoktu Bizi yazmaliydim, yani yasadiklarimizi... Nazo iste böyle cikti ortaya. Kitap yazmak, cezaevi günlerinden armagan Alinaka. Nazo dördüncü kitabi. Sironun Atesindeki Avdoda oldugu gibi, Nazo da yazarin kafasindaki örnek insan aslinda. Asya ve Adilde öyle... Düsledigi kardesce yasama, yalnizca sistemin degismesiyle ulasilamayacagini düsünüyor cünkü yazar. Sistemin degismesi kadar, sistemin cirkinlestirdigi insan yapisini güzellestirmek de önemli ona göre. Baskalari icin de aci ceken... bolluk icinde yasayabilecekken, komsusu da doysun diye peynir etmek yiyen insan... Nazo, bu yüzden mahallenin tüm cocuklarinin ablasi; demir parmakliklarin arkasina kapatilanlarin, yaslilarin, düskünlerin dostu ve Asya ile Adilin kizlari... Yazarin katiksiz bir iyilige büründürdügü kisiler, belki gercek yasamla celisiyor; belki kendi kisiligiyle de celisiyor. Ama pek cogumuz gibi o da, örnek insan olabilmek icin caba harcamiyor mu zaten Nazo bir devrimci. Ama günlük yasamini da askiya almamis. Asik olmanin onu güzellestirecegini düsünüyor cünkü. Bir devrimcinin insanca olan her duyguyu, hele hele de aski yasayabilecegine inananlardan... Kavgasi da tüm insanlarin insanca yasamasi icin degil mi zaten Nazo, bazen bir kaya gibi sert ve tavizsiz, bazen de bir kardelen kadar narin bir kisilik. Ve Ankara, düs kirikliklarinin kenti onun icin. Sironun Atesiindeki Avdo gibi, Nazo da memleketini ve köyünü cok seviyor; memleketinden uzakta, ama onunla dopdolu...
Özellikler
