Read more
Haddi asti kalem ve aski yazdi. Bu kalem bana verilen kalemdi. Her ne kadar kalem bana verilse de kelam Ondandi. Ilhami veren Oydu.
Bursadaydim. Üftadenin ask arayisini yazdim haddim olmayarak. Onunla birlikte aradim ben de aski. Onunla yasadim. Üftade oldum aski tanidim. Hüdayi oldum nefsi tanidim. Lakin bulamadi ask beni. Üftade asik oldu. Hüdayi nefsini yendi bense sadece yazabildim. Bu hikayede Bursanin ehl-i aski Üftadeyi ve onun aska sundugu en büyük eseri Aziz Mahmud Hüdayiyi bulacaksin. Onlarla aski arayacaksin. Duamdir onlar gibi aski bulman. Duaya en güzel mini askla diyorum.
Bu hikaye ne benim ne de onlarin hikayesi. Bu Zat-i Askin hikayesi. Askini var edene sükürler olsun. Sidk ile ol Hüdayi esiginde daima Bil hakikat kutb-ulaktab Hazreti Üftadedir. Insanoglu arz üzerindeki serüvenini ve bu serüvene dair bütün duygularini mutlaka ama mutlaka cagdaslarina ve sonrasina zamansiz olarak aktarmak ister. Bunu bambaska bir tat ve koku ile genelin kullandiginin ötesinde cok sözcükle aktararak adeta ilahi bir güc kazanir ve entelektüel seviyeye ulasir. Söz, tarih boyu, düsünce imbiklerinden gece gece, söz ustalarinin elinde islene islene yol aliyor serüvenine. Bu serüvenin adidir edebiyat. Yolu acik olsun Ibrahim Bedioglu.
