Read more
Ihtiyaclar, insanin tutsak edilmesinde en önemli etkendir. Yeme icme, korunma, barinma, üreme, inanma, sevme gibi ihtiyaclari karsilamak icin insan kendi onurundan ödün verme tehlikesiyle karsi karsiya kalabilir. Bu yüzden bazen ihtiyaclar, onurlu yasamanin önünde engel teskil edebilir. Insanlar düsünceleri ile algilar, duygulari ile yasarlar. Duygu ve temel ihtiyaclar iyi taninmadigi takdirde istismara en acik alanlardir. Kisinin, insanligindan ödün vermeden hayatini yasayabilmesi icin öncelikle duygularini iyi tanimasi gerekir. Bunun icin duygularin en erken yaslardan itibaren egitimi büyük önem arz eder. Ihtiyaclar ve ona bagli olarak gelisen duygularimiz, bizi baskalarina mecbur eden, meftun eden, boyun egdiren bas etkenlerdir. Temel ihtiyaclarin temininde söz konusu olabilecek tehlikelerden korunmak ancak duygularin taninmasi ve kontrolü ile mümkündür. Aksi halde özgürlügümüzden ve varolus amacimizdan taviz vermeye mecbur kalir; yasamin anlami ve tadini kaybederiz. Duygu Egitiminin amaci; hayati tadinda, onurlu, özgürce yasamak ve mutlu olmak icin insana kendini tanitmak; Yunus Emrenin de dedigi gibi, SIlim Skendin bilmektir düsturunu kisinin kendi yasaminda uygulamaya koymasina yardimci olmaktir.
