Read more
Gustave Le Bon (1841-1931) nalezy do klasykow psychologii spolecznej. Jego Psychologia tlumu to dzielo do dzis niezwykle czesto przypominane w analizach spolecznych. Nieco mniej znana, choc rownie wazna praca francuskiego mysliciela jest wlasnie Psychologia rozwoju narodow. Omawia w tej pracy tak doniosle tematy jak podstawy idei rownosci oraz jej psychologiczne nastepstwa oraz wplyw na zycie roznych spolecznosci. bada takze jak poszczegolne instytucje spoleczne wplywaja na zakorzenienie sie, badz nie, w danej spolecznosci. Czesto porusza - juz dzis moze nieco nowoczesniej formulowany - problem ras ludzkich. I tu niestety wydaje sie najbardziej przestarzaly, wrecz nawet zenujacy. Omawia problem terroryzmu - i tu jego rozwazania mimo uplywu lat ciagle przystaja do rzeczywistosci. Zajmuje sie takze przeobrazeniami rzeczywistosci spolecznej, przeobrazeniami w dziedzinie nauki, sztuki. Stawia wreszcie kontrowersyjna teze o wplywie historii na charakter narodowy. Coz, nie jest to dzielo ktore w obecnej rzeczywistosci mozna uznac za "poprawne" politycznie, ale moze wlasnie ta kontrowersyjnosc jest tej ksiazki atutem, a przy tym pamietac trzeba kiedy ta ksiazka zostala napisana. Od czasow jej powstania swiat sie niezwykle zmienil, ale mimo wszystko, dzielo wloskiego psychologa warte jest uwagi.
