Read more
Met een voorwoord van Daniël Termont en bisschop Van Looy
En dit is dan de geschiedenis van een gezin op de pechstrook van het leven. Een lange illustratie van wat het betekent als de uitspraak 'Het leven is een strijd' méér is dan een zin om een cafégesprek aan de waggel te houden. Een relaas van uw kinderen geplaatst zien worden, zonder elektriciteit en water zitten, en zeveraars die uitgerekend dan komen zagen dat uw vuilniszakken niet de juiste kleur hebben. Maar ook over alcohol als eeuwige pijnverzachter, onvoorwaardelijke liefde en de helende kracht van schlagers.
De personages en verhalen uit dit boek lijken soms weggelopen uit een roman. Maar Butagas, blauwe vuilzakken en 'Du' van Peter Maffay is geen fictie. Het begint bij het eerste bezoek van de auteur aan Rudy, Kristien en hun kinderen, en eindigt pas twintig jaar later. De taal is zonder franjes. Ruw. Volks. Soms bikkelhard. 'Ik heb vroeger veel uitgestoken en dat komt nu allemaal terug. Ik zou willen dat het revolutie werd, ik zou de eerste zijn om te schieten.'
