Read more
Son Halife Abdülmecid Efendi hüzünlü bir yolculuk icinde vatanindan sürüldü ama ülkesi aleyhinde tek bir söz söylemedi. Baski, istirap, özlem, yokluklar ve yasadigi bütün bu olumsuzluklara ragmen geri dönme umudunu hicbir zaman yitirmedi.
Istanbuldan gelen dostlarina bir avuc vatan topragi siparis etmisti. Beyaz bir bez torba icinde getirilen topragi basucunda sakliyor, arada bir özlemle derin bir nefes alarak kokluyordu. Abdülmecid Efendi pasaportsuz, yurtsuz kaldi ama yastiginin altinda sakladigi bayragini unutmadi...
Sükrü Altin hocamizin romansi bir lezzette yazdigi kitabi okudugunuzda sakli tarihimizi ögrenerek hayretler icinde kalacaksiniz...
Ahmed Günbay Yildiz
Son Halife...
Iyi ki yazmis...
Cünkü Son Halife deyince, yine yasaklarla ic ice sakli bir tarih cikiyordu.
Sanirim yazar, kolay okunmasi ve akilda kalmasi icin roman üslubunu tercih etmis, yoksa bu tam anlamiyla arastirmaya dayali belgesel bir calisma, roman denilip gecilemeyecek bir eser...
Yüreginize ve kaleminize saglik Sükrü Bey...
Yeni calismalarinizi artik daha büyük bir sabirsizlikla bekleyecegim.
Yavuz Bahadiroglu
Eski egitimcilerden Sükrü Altinin SÜRGÜNDEKI SON HALIFE ABDÜLMECID EFENDI isimli kitabini dikkatle ve hüzünle okudum.
Son halife Abdülmecid Efendiye karsi, Cumhuriyet Hükümetinin takindigi tavir, yüregimi kanatti.
Sükrü Altin, cok dikkat cekici tespitlerde bulunmus...
Yapilan yeminlere ragmen büyük Osmanli hanedanina katiyen yakismayacak bir kabalikla hareket edildigini ortaya koymus. Nitekim Cumhuriyetimizi kuranlar Osmanlinin yetistirdigi pasalardi.
Vefasizligimiza ve tarih suurundan kopusumuza bir kere daha yandim
Yavuz Bülent Bakiler
