Read more
Esat Arslan,Kurana bakarken klasik perspektiflerin disina cikiyor
Bati felsefesi ve Dogu geleneklerini harmanlayarak Islami ve hayati okuyor
Icinde yasadigimiz somut dünyadan hareketle Kurana yaklasiriz. Kuran, metafizikten psikanalize tüm zamanlari ve tüm mekanlari kusatan bir mutlak bilincin söylemi olsa da, bizim dünyalarimiz Kuranin anlasilmasinda hayati bir rol oynar. Bu sebeple Kuranin henüz iniyor oldugu asirda ele alinis tarziyla, sahih bir zihniyetin kemale ermis oldugu söylenebilecek 11. asirda ele alinis tarzi; henüz Kuranin cagiyla iliskisizliginden dolayi bir travma yasamamis bir ilk dönem Osmanli kadisinin Kurana bakisiyla, Kuranin bozuk tezahürlerinin acisini iliklerine kadar hissetmis bir tarihselcinin Kurana bakisi birbirinden daglar kadar farkli olacaktir. Bu kavrayislar birbiriyle catisiyor olabilseler bile bu fark saygiyla karsilanmalidir. Cünkü her kavrayis aslinda icine hakikat dökülen bir kadeh ve bu hakikatlerin her birbirini nakzedisi aslinda bu kadehlerin keyifle tokusturulmasindan ibarettir. Elbette ki bazen kadehler paslanir. Ve her ortamda her kadeh münasip kacmaz. Benim gözlerimde, Islam siyasetinin olmasa da, Islam düsünce tarihinin özeti bundan ibarettir. Ilklerin, geleneksellerin ve modernlerin kavgalarinin ugultusunda bicimlenmis bu bicimsiz kitapsa, ilmin kapisindan iceri girdikten sonra bu yüce kapiyi hos bir hatira ve bir arkhe-kaynak olarak hafizada saklayip, gözlerini gelecege dikmeye calismaktan ibarettir. Ilmin kapisi yani Ali ve cagi Gelecek yani bugünün halifesi olmasak da, California ve Pekinin gelecegi Ve gelecek geldiginde, elbette ki, bu kitap en fazlasindan hos bir hatira olarak deger kazanacak. Cünkü gelecek kusaklarin icinde yasadigi somut dünya bizimkinden bambaska olacak. Kuran denen sonsuzluk sarabindan aldiklari lezzet de
