Read more
Anna Swirszczynska (1909-1984) znana przede wszystkim jako wybitna poetka i autorka utworow dla dzieci, pisala takze dramaty i byla zawodowo (jako kierownik literacki) zwiazana z teatrem. Juz jej pierwszy dramat, Orfeusz, dwukrotnie inscenizowany tuz po wojnie przez znakomitych rezyserow, Wilama Horzyce i Edmunda Wiercinskiego, pokazal nieodlaczne cechy calego dramatopisarstwa autorki: skupienie na ludzkim cierpieniu z jednej oraz afirmatywnej radosci i niezwyklosci zycia z drugiej strony. Specyficzna osobista teoria smiechu rozwijana w utworach dramatycznych prowadzila Swirszczynska od reinterpretacji motywow mitologicznych, przez wykorzystanie groteski, az do farsy - zawsze ze szczegolna uwaga dedykowana bohaterkom kobiecym.
W jednoaktowkach Swirszczynska kreuje swiat przedziwny, przekraczajacy mozliwosci zrozumienia i uporzadkowania, w ktorym mieszaja sie mity, religie, strzepy dawnych kultur i wspolczesne wynalazki; swiat, w ktorym prozno szukac ladu i sensu; swiat, w ktorym trzeba sie zgodzic na wlasne niewazne istnienie, a jednoczesnie jakos siebie ocalic...
Ewa Guderian-Czaplinska
Teoria (i praktyka) smiechu
