Read more
Gérard de Nerval przez dlugi czas zaliczany byl do tak zwanych pomniejszych romantykow. Jego dzielo, rozproszone i w duzej czesci niedokonczone, sprawialo problem czytelnikom, komentatorom, historykom literatury i wydawcom. Dopiero ostatnie dziesieciolecia radykalnie zmienily jego status w historii literatury. Waga dziela Nervala wydatnie wzrosla dzieki literaturoznawczemu zwrotowi w filozofii wspolczesnej, ktora poczawszy od Michela Foucaulta, szerzej zajela sie jego pismami, widzac w nich znakomita egzemplifikacje obledu i problemu ludzkiej tozsamosci.
Snienie i zycie obejmuje cala autobiograficzna proze Nervala z lat 1850-1855, okresu, w ktorym powstaly jego najwieksze dziela. Sylwia, Pandora i Aurelia - trzy imiona kobiet i wszystkie najwazniejsze dziedziny tworczosci pisarza: dziecinstwo, podroze i mityczny swiat, ale takze rozpacz oraz poczucie bycia wykletym. Zamki Bohemy, Noce pazdziernikowe oraz Przechadzki i wspomnienia, laczac proze i poezje, fikcje i autobiografie, reportaz i nowele, daja wglad w dziewietnastowieczne realia oraz w umyslowosc samego Nervala, jego zmagania z rzeczywistoscia i literacka forma. Z kolei Przemytnicy to palimpsestowa opowiesc o przemierzaniu meandrow historii, ktore okazuja sie meandrami ludzkiego umyslu.