Read more
Bu arastirmada, Türk egitim tarihinin önemli bir projesi olarak yerini alan köy enstitülerinde sanat egitimine, özellikle görsel sanatlar egitimine verilen önem ve ayricaliklarin neler oldugu arastirilarak, bu egitim sürecinde ve sonucunda ortaya cikan bulgular, günümüz görsel sanatlar egitimi acisindan degerlendirilmistir.
Arastirma; yazili kaynaklara, bilimsel yapitlara ve uzman düsüncelerine dayandirildigi icin kuramsal betimlemeye dayali nitel arastirmadir. Yapilan nitel arastirmada Görüsme ve Doküman Inceleme teknikleri kullanilmistir. Görüsmede, Ankarada oturan köy enstitülerinden mezun ya da enstitülerde calismis egitimcilerden örneklem alinmis ve görüsmelerde acik uclu sorulardan olusan Görüsme Formu uygulanmistir. Doküman incelemesinden elde edilen ve görüsmeler sonucunda toplanan bilgiler betimsel analiz yöntemi ile cözümlenmistir.
Köy enstitüleri, köylüyü bilgilendirmek ve köylüye cumhuriyet aydinlanmasini ulastiracak egitimcileri yetistirmek amaciyla kurulmus kurumlardir. Üretime dönük, katilimci, demokratik, ögrenci odakli, dayanismayi yücelten ve sanatla zenginlestirilmis bir egitim anlayisi benimsenmistir. Sanat egitimi; hem egitimin hem de hayatin bir parcasi olarak algilanmis ve bu bütünlüklü egitim sistemi icerisinde güzel sanatlar egitimi özel bir önem kazanmistir. Is egitimi temellerine oturtulmus ilk güzel sanatlar okulu olan Bauhaus, Tongucun sanat egitimine bakisini etkilemis ve köy enstitülerindeki temel düsünce sistemine yansimistir.
