Read more
Opowiesc zyjacego w XI wieku mnicha Ekkeharda IV o dolach i niedolach jego macierzystego klasztoru w Sankt Gallen to utwor od dawna dobrze znany historykom sredniowiecznej literatury lacinskiej oraz mediewistom wyspecjalizowanym w historii kultury monastycznej. Ze wzgledu na swoje walory literackie oraz bogactwo ujetego w anegdotycznej formie materialu cieszy sie tez ow tekst wsrod nich od dawna wielkim uznaniem.
Jednoczesnie poza gronem specjalistow dzielo Ekkeharda pozostaje calkowicie nieznane. Wydaje sie, ze warto, pokonujac bariere laciny, sprobowac ten stan rzeczy zmienic. Sangallenska historia klasztorna nie jest suchym rocznikarskim tekstem. Nie odstrasza tez hermetycznoscia swojej tresci. Przeciwnie, to opowiadanie nadzwyczaj barwne, sugestywne w swoim sposobie obrazowania i dostarczajace wiedzy o zyciu i umyslowosci sredniowiecznych zakonnikow w na pewno nie mniej atrakcyjny sposob, anizeli wspolczesny nam bestseller Umberto Eco Imie rozy, nad ktorym ma przynajmniej jedna oczywista przewage: wyszlo spod piora czlowieka nalezacego do tamtego swiata.
