Read more
Mozna czytac te ksiazke jako monografie mysli Giorgio Agambena, jednego z najwazniejszych filozofow ostatnich lat. Wowczas prezentowalaby ona pewien punkt widzenia na cala jego tworczosc, jej rozmaite konteksty, inspiracje i echa. Mozna rowniez czytac ja jako prace poswiecona pewnej szczegolnej kategorii w jego refleksji, jednoczesnie centralnej i stale nie dosc opracowanej. Pojecie potencjalnosci byloby wowczas osobliwym kluczem do interpretacji mysli Agambena, poniewaz objasnialoby nie tylko jej jawne strony, ale rowniez wskazywalo na jej utajony poped, sile, ktora drazy ja od srodka, choc nie zawsze znajduje dla siebie odpowiedni wyraz. Mozna wreszcie czytac "Idee potencjalnosci" jako probe wspolmyslenia z wloskim filozofem, w ktorej precyzja komentarza laczy sie z ryzykiem autonomicznej mysli i mocnej interpretacji. Oba te wymiary laczy w spojna calosc chec zmierzenia sie z potencjalnoscia samego myslenia i tym, co znaczy ona dla filozofii.
Pawel Moscicki - filozof, eseista i tlumacz, adiunkt w Instytucie Badan Literackich PAN. Interesuje sie wspolczesna filozofia, roznymi dziedzinami sztuki (literatura, teatr, sztuki wizualne), a takze krytycznymi dyskursami politycznymi. Redaktor tomu "Maurice Blanchot. Literatura ekstremalna" (2007) oraz autor ksiazek "Polityka teatru. Eseje o sztuce angazujacej" (2008) oraz "Godard. Pasaze" (2010).
