Read more
Wystepowanie zagrozen wynikajacych z ryzyka systemowego jest cecha wspolczesnych rynkow finansowych. Problem ryzyka duzych podmiotow finansowych zarysowal sie szczegolnie ostro w kontekscie kryzysu finansowego subprime.
Rozwoj duzych, globalnych struktur instytucji finansowych spowodowal pojawienie sie kilku konsekwencji zwiazanych z zarzadzaniem ryzykiem systemowym:
- powstaly instytucje okreslane jako zbyt duze by upasc (TBTF) lub zbyt wazne by upasc (TITF); ich bankructwo oznaczaloby powazne negatywne konsekwencje w skali miedzynarodowej,
- coraz wieksze banki zawieraly coraz wieksze i liczniejsze transakcje z bankami oraz parabankami; tworzac w efekcie siec powiazan, ktora mogla sie szybko przeksztalcic w kanaly zarazenia kryzysem,
- globalne, systemowo wazne instytucje finansowe (GSIFIs) coraz trudniej poddawaly sie nadzorowi zarowno korporacyjnemu, jak i panstwowemu, a interesy zarzadow, akcjonariuszy i klientow (inwestorow) bywaly rozbiezne.
