Read more
Tytulowe slowa wypowiedziala do autorki przybrana matka, ktora wypelnia strony tej ksiazki niczym wszechwladna bogini.
To chyba najbardziej osobiste i poruszajace dzielo Winterson, napisana bez cenzury autobiografia. Podroz w glab szalenstwa i z powrotem, ktora autorka odbyla w poszukiwaniu biologicznej matki; opowiesc o dorastaniu w przemyslowym miasteczku podlegajacym drastycznym przemianom; o dazeniu do szczescia, o ksiazkach, ktore uratowaly jej zycie i zaprowadzily ja na uniwersytet oksfordzki. Sila emocjonalna tej ksiazki poraza i sprawia, ze pozorny brak pisarskiej wirtuozerii wydaje sie autorskim podstepem.
Jeanette Winterson mieszka na wsi nieopodal Londynu. Jest autorka powiesci, esejow i tekstow krytycznych. REBIS opublikowal jej najwazniejsze utwory, m.in. Nie tylko pomarancze, Namietnosc, Plec wisni, Podtrzymywanie swiatla, Kamiennych bogow oraz Sztuke i klamstwa.
Jej pisarstwo bylo wielokrotnie doceniane: w 1985 roku Nie tylko pomarancze... uhonorowano Nagroda Whitbreada za najlepszy debiut powiesciowy, w 1987 roku Namietnosc zdobyla John Llewellyn Rhys Memorial Award, a w 1989 roku Plec wisni otrzymala nagrode E.M. Fostera American Academy and Institute of Arts and Letters.
Napisana bez cenzury autobiografia Jeanette Winterson
"Dazenie do szczescia - ja do niego dazylam i wciaz daze - nie jest tym samym, co bycie szczesliwym - ktory to stan jest moim zdaniem czyms krotkotrwalym, zaleznym od okolicznosci i lekko sloniowatym.
Jesli swieci slonce, stan w nim - o tak, o tak, o tak. Szczesliwe chwile sa czyms wspanialym, ale szczesliwe chwile mijaja - musza - bo czas mija.
Dazenie do szczescia jest bardziej nieuchwytne; trwa cale zycie i nie przyswieca mu cel. (...) To dazenie to nie jest wszystko albo nic - to wszystko i nic. Jak kazda opowiesc o poszukiwaniach".
