Read more
W "Etyce ponowoczesnej" Zygmunt Bauman wypowiedzial to, co najistotniejsze dla charakteru naszych czasow: opisal nature wspolczesnych zjawisk moralnych. Mozliwe, ze "nowoczesnosc" nigdy nie istniala i jest tylko konstrukcja, zwykle negatywnym antywzorem ponowoczesnego wyzwolenia. Bauman (ur. 1925), znany w swiecie teoretyk i komentator ponowoczesnosci lub "plynnej nowoczesnosci", nie glosi jednak latwych diagnoz. Przyjmuje za fakt kres etyki kodeksowej, ale sfere moralna postrzega jako z istoty przedracjonalna i zindywidualizowana. Nie ma to wszakze oznaczac relatywizmu, czesto imputowanego ponowoczesnosci. Ze swoim wyborem moralnym musze sie zmagac sam, pozbawiony oparcia w instytucjach i normach, ktore staly sie "plynne". Jednoczesnie zyjemy w czasach, gdy uwazana dawniej za margines autonomiczna, niepoddana regulacji jednostkowa wola stanowi dzis glowna instancje wyborow moralnych. W taki swiat trudnych wyborow opartych na jednostkowej odpowiedzialnosci wprowadza ta fascynujaca i chyba najwazniejsza z ksiazek Baumana - socjologa ponowoczesnosci, ktory zabiera tu glos w fundamentalnej kwestii filozoficznej.
