Read more
Ksiazka Aleksandra Topolskiego to podroz przez wojenna Rosje widziana oczami mlodego chlopaka z najgorszej mozliwej perspektywy - zza wieziennych krat i obozowych drutow. Ogladany od podszewki, radziecki system penitencjarny obnaza dramatyzm zycia w tym "raju klasy robotniczej", jakim mial byc ZSRS: rozpad wiezi spolecznych, upadek moralnosci i ogrom cierpienia zwyklych ludzi, ktorym obiecywano raj, a ktorzy trafili do piekla na ziemi.
Ta wedrowka ma szczesliwy final. Wiele w tym zaslugi losu lub, jak kto woli, Bozej opieki, ale tez szczegolnej postawy mlodziutkiego Topolskiego, ktory ocalal, schroniwszy sie za tarcza niezwyklych w tych okolicznosciach poczucia humoru i ironii.
Aleksander Topolski (ur.1923) dorastal w Horodence, niewielkim miescie w poludniowo-wschodniej Polsce. Aresztowany podczas proby przekroczenia granicy z Rumunia, spedzil ponad dwa lata w radzieckich wiezieniach i lagrach, zanim udalo mu sie dolaczyc do formujacego sie Drugiego Korpusu. Po wojnie ukonczyl architekture na Manchester University i pracowal w Anglii, Stanach Zjednoczonych, Puerto Rico i Indiach Zachodnich. Ostatecznie osiedlil sie i mieszka w Kanadzie.
