En savoir plus
Mimo bogatej, istniejacej juz literatury, ksiazce udaje sie podjac problematyke nowych mediow z zupelnie nowej i dotychczas pomijanej strony. To ich swoista teoria, ktora opisuje najnowsze technologie informatyczne jako skutek uprzednich zalozen poznawczych, zakorzenionych w cywilizacji zachodniej od czasow Oswiecenia, przezywajacych kryzys wraz z pojawieniem sie refleksji metamatematycznej z koncem wieku XIX i dalej gwaltownie przeobrazajacych sie z poczatkiem wieku XX.
Komputer ujawnia sie w niej jako paradoksalne i przypadkowe dziecko, gwaltownych i jednoczesnie bardzo podstawowych pradow intelektualnych; a wiec nie jako owoc procesu przebiegajacego w obrebie technologii, lecz starej cywilizacyjnej przygody intelektualnej, jaka wiaze sie z szukaniem odpowiedzi na pytanie o swiat i mozliwosc jego opisu. Co wiecej, jak twierdzi autor, maszyna ta wlacza sie czynnie w ow proces, udzielajac wlasnych odpowiedzi i ksztaltujac jego przebieg, a powszechnosc i gwaltowny rozwoj sprawiaja, iz czyni to wydajniej i bardziej dobitniej niz cokolwiek wczesniej. Dzieje sie tak zwlaszcza wtedy, gdy osiaga poziom sieciowego zwielokrotnienia.
Nie ginie takze z pola widzenia wymiar bardzo praktyczny komputera - urzadzenia technicznego opartego na zestawie rozwiazan inzynierskich; ten wymiar bynajmniej nie odrywa sie od ogolnej tendencji wskazanej w teorii. Okazuje sie odpowiednim i wlasciwie oczywistym punktem wyjscia do opisania natury aparatu, skrywajacej cos wiecej niz tylko wyrafinowana technike. Podlega tym samym dynamice, jaka w starozytnym teatrze symbolizowal specjalny efekt: Deus ex machina, ktory pozniej stal sie metafora naglej ingerencji obcej, nadrzednej przestrzeni. W przypadku niniejszej ksiazki, w obrebie technologii - mysli abstrakcyjnej o najwyzszym stopniu wyrafinowania.
