Read more
Sunu acik bir sekilde ifade etmeliyiz; gelecegimizi emanet edecegimiz cocuklarimiza, bu toplumun sahip oldugu sosyal ve kültürel birikimi, milli ahlaki ve insani degerleri vermekte zorlaniyoruz. Ayni sekilde cocuklarimiza merak duygusu ve bilim askinin verilmesi, temel yasam becerilerin kazandirilmasi, baskin yetenegini kesfetme ve onlari ilgi alaka ve kabiliyetlerine uygun mesleklere yönlendirmede zorluk cekiyoruz. Zorunlu egitimin 12 yila cikarilmasi sistemi ciddi anlamda kilitliyor. Bir tarafta isyerlerinde, sanayide calisacak nitelikli insan sikintisi yasanirken diger tarafta okumak istemeyen lise ögrencisi sinifta arkadaslarinin ve ögretmenin enerjisini aliyor ve zamanini bos yere mesgul ediyor. Su hususu da özellikle belirtmek gerekir; egitim ile Szorunlu kavramini bir araya getirmek son derece yanlistir. Bizim kadim gelenegimizde ögrencinin karsiligi talebedir. Talebe, talep eden, isteyen kisidir. Istemeyen kimseye bir sey verilmez. Egitimde yasadigimiz bu vb. temel sorunlarda gösteriyor ki maarif sistemini yeniden düsünmemiz gerekiyor. Bu konu, hem egitimcileri hem de cocuklarimizin ve genclerin gelecegini önemseyen toplumun diger kesimlerini cok yakindan ilgilendiriyor ve onlara büyük bir sorumluluk yüklüyor.
