Read more
Kapat deyince adam hemen kapagi üzerime kapatti. Ayni anda araba tekrar yoluna devam etti.
Girdigim cukurda kendimi ne saga ne de sola cevirebiliyordum. Icinde öylesine iki büklüm olmus durmustum. Bu da
yetmiyormus gibi, egzozdan cikan dumandan neredeyse boguluyordum. Korkudan adami da cagiramadim. Cagirsaydim da zaten
sesimi duymayacakti.
Ben bu girdaplarin icinde dalip giderken arabanin birden durmasi ile cukurun icinde irkildim. Tak tuk sesler geldiyse de ne bir
sey anlasiliyor, ne de dogru dürüst duyuluyordu. Ardindan araba tekrar hareket etti. Yaklasik yirmi dakika gittikten sonra bir daha
durdu. Icinde oldugum derin kaygi, korku dolu anlara ragmen, halen de sogukkanliligimi koruyordum.
Araba tam durup motoru kapattiktan sonra, üzerimde kapali olan kapagin acilma sesleriyle birlikte hemen kendimi toparladim.
Adamin, Abi iyi misin sesiyle derin bir nefes aldim. Kapagi iyice actiktan sonra, Ver elini bana Hadi hoppala. Cik bakalim
suradan demesiyle o anda sanki dünyalar benim oldu. Neredeyse o tenha, karanlik gecede, cigliklar atarcasina, Yasasin,
kutuldummm diye sevincten ucar gibi oldum. O anda mutlu oldugum kadar, hayatimda belki de simdiye kadar mutlu olmamis,
sevinmemistim.
