Read more
Elinizde bulunan bu kitap temel olarak Ittihat ve Terakki Cemiyetinin Türk siyasal hayatindaki iktidar-muhalefet iliskilerine yaptigi etkiyi bu kez liberal söylem üzerinden tartismaya aciyor. Bugüne kadarki calismalarda Ittihatcilarin Mill Mücadeleye katkilari, ya yetistirmis olduklari kadrolar bakimindan ele alinmis ya da düsünsel alandaki etkileri Cumhuriyet Halk Partisi baglaminda degerlendirilmistir. Muhalif düsüncelere etkisi ise genellikle göz ardi edilir. Oysaki, Karakol Cemiyetinden Ikinci Grupa, Terakkiperver Cumhuriyet Firkasindan Serbest Cumhuriyet Firkasina ve son olarak Demokrat Partiye kadar, muhalefet cizgisi, daima 1902 I. Jön Türk Kongresinde gölgede kalan Prens Sabahattin ekolünün liberal ve adem-i merkeziyetci cizgisini takip eder. Prens Sabahattinin kendisi Ahrar ve Hürriyet ve Itilaf Firkasi bünyesinde faaliyet gösterse de, onun fikirleri, belirli nüanslar tasimakla birlikte, Karakol Cemiyeti ve ardillari tarafindan benimsenmistir. Günümüz Türk siyasal hayati literatüründe, özellikle Karakol Cemiyetinin Türkiyedeki liberal muhalif söylemin olusmasi sürecindeki öncü rolü pek dikkate alinmaz. Halbuki Tanzimat Fermanindan 1918 yilina kadar yasanan olaylarin birikimi, Osmanlinin son muhalefet hareketi olan Karakol Cemiyetinde vücut bulur. Bu cemiyetin ilan ettigi program ise Türkiye Cumhuriyetinin erken dönemindeki muhalefetin yapi taslarini meydana getirmistir.
