Read more
Insanin kendine sakladigi seslere sir der Kuran. Insanin kendisinden de sakladigi sesleri ahfa diye ad koyar. Yetimdir o sesler. Sahipsizdir. Mahpustur. Dilsizdir. Icinin icinde, uzakta bir nehir ugultusu, sürpriz bir yaprak hisirtisi, aniden yükselen bir kus civiltisi, hic sebepsiz vuran bir kalp carpintisi olup dayanir kalbine. Kapiyi vurur ahfalar. Yillar önce kaybolmus bir cocuk gibi nazlanirlar. Isterler ki dile gelsinler. Umarlar ki fark edilsinler.
Dr. Senai Demirci, Kuranla Konusmalarda, insanin icinde devinen ahfa seslerini dile getiriyor. Bir psikoterapist olarak mukabele gelenegini izleyerek anlama anlamayla karsilik veriyor. Kuranin insanin gizli sancilarini, sakli arzularini, dilsiz hasretlerini bilince tasiyan Kuran sesleri üzerinden psikolojik bir yürüyüs yapiyor. Yaralari göz göz olmus herkesle göz göze, söz söze, öz öze bir sohbet baslatiyor.
